8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü Kutlu Olsun

01/03/2019

Kapitalist üretim ilişkilerinin ortaya çıkışıyla beraber, işçi sınıfı ağır sömürü koşullarına karşı, sermaye sınıfı ile her zaman mücadele etmiştir. İşçi sınıfı içerisinde kadın işçiler de sermaye sınıfı için “ucuz” ve “uysal” işgücü olarak görülmüş, kapitalist sistemin doğuşu ile birlikte en kötü çalışma koşullarına mahkûm edilmiştir. 19. yüzyılın başlarında uzun çalışma sürelerine, düşük ücretlere ve ağır çalışma koşullarına artık dayanacak gücü kalmayan kadınlar direniş ve eylemler ile mücadele etmeye başladı. İlk olarak, 8 Mart 1857 tarihinde, uzun çalışma sürelerine ve ağır çalışma şartlarına karşı yaklaşık 40 bin tekstil işçisi kadının 16 saatlik çalışma süresinin 10 saate indirilmesi ve düşük ücretlerin yükseltilmesi için greve çıktılar. Daha sonra 8 Mart 1908 yılında, New York “Cotton” tekstil fabrikasındaki kadınların çalışma koşullarının iyileştirilmesi için greve çıktı. Bu sırada çıkan olaylar sırasında fabrika içinde şüpheli bir yangın başladı. 129 kadın, yangında hayatını kaybetti. Bu iki olay zaman zaman karışıklığa yol açsa da 8 Mart’ın doğuşu, her iki direnişin öznesi olan kadın işçilerin daha iyi çalışma koşullarına sahip olmak için vermiş olduğu mücadelenin simgesidir. 

Emekçi kadınların mücadelesinin ardından 1910’da gerçekleştirilen İkinci Enternasyonal’e bağlı Sosyalist Kadınlar Konferansı’nda Almanya Sosyal Demokrat Partisi’nden Clara Zetkin, 8 Mart’ın dokuma işçisi kadınların anısına, “mücadele günü” olarak ilan edilmesini önerdi. Bu önerinin kabul görmesiyle 8 Mart, kadınların cinsel ve sınıfsal sömürüye karşı, eşit ve özgür bir yaşam taleplerini haykırdığı, haklarına sahip çıktığı uluslararası bir mücadele günü olarak tarihe geçti. O günden bu yana kutlanan 8 Mart, dünya kadınlarının taleplerinin ve mücadelelerinin görünür kılındığı, yansıdığı bir mücadele günü olmuştur. 

8 Mart’ı Karşılarken…

Direnişin simgesi olarak her yıl andığımız 8 Mart’ı, bu yıl da kadın yaşamı ve bedeni üzerindeki baskının ve saldırının arttığı bir süreç de karşılıyoruz. Hergün en az bir kadın, en sevdikleri tarafından “namus” kisvesi altında öldürülüyor, çocuk yaşta bir kız çocuğu “anne” oluyor, küçücük çocuklara bile cinsel istismar ve şiddet uygulanıyor. Kadınlar kendi hayatlarını kurabilmek için gerekli ekonomik güce de, erkekler kadar ulaşamıyor. İşsizlik kadınlaşırken, çalışan kadınlar da ucuz, esnek ve güvencesiz çalışmaya mahkûm ediliyor. Kısacası kadınların başta yaşam hakkı, özgürlüğü, emeği ve geleceği korunmuyor. 

Peki ne diyoruz, ne istiyoruz?

Biz DİSK/Genel-İş olarak, kadınların işyerinde, sokakta, evde, hastanede, okulda kısacası yaşamın her alanında uğradığı ayrımcılığa, eşitsizliğe ve şiddete karşı mücadele ediyoruz ve etmeye de devam edeceğiz. Öncelikli taleplerimiz ise;

► Kadın istihdamını artırmak için önerilen esnek ve geçici çalışma biçimlerine karşı tam zamanlı ve güvenceli istihdam olanakları yaratılmalı,

► Kadınların işe alım ve yükselmelerinde cinsiyetçi politikalardan vazgeçilmeli, 

► Kadın ve erkek arasında yaşanan ücret eşitsizliği giderilmeli,

► Ücretli anne-baba izni, kadın ve erkek ayrımı yapılmadan tüm çalışanlar için bir hak olarak tanınmalı,

► İşyerlerinde kadınlara yönelik şiddet ve tacizde kadının beyanı esas alınmalı, denetim ve ceza mekanizmaları işletilmeli,

► Kadınlara özgü görülen ev içi sorumlulukların çözümü için yaşlılar ve çocuklara yönelik ücretsiz bakımevleri ve kreşler açılmalıdır. 

Afişimizi PDF formatında görüntülemek ve indirmek için tıklayın