“Barış Arıyorsan Adalet Ek”

20/02/2017

Zenginler giderek daha zengin, yoksullar giderek daha yoksul hale geliyor. Dünya nüfusunun en kalabalık kesimini oluşturan ücretliler, milli gelirden hak ettiği payı alamıyor. Ücret düzeyleri dünya genelinde düşük ve insana yakışır biçimde artırılmıyor. Eğitim, sağlık gibi en temel kamu hizmetleri dahi yoksula çok görülüyor. Kadınlar erkeklerden daha az kazanmaya devam ediyor. İş bulana kendini şanslı hissetmesi emrediliyor. Çalışma koşullarında sağlık ve güvenliğe önem verilmiyor. İnsanlar çalışırken ölüyor. Yoksulluk, yoksunluk; insanın en temel ihtiyaçlarının karşılanamayışı şiddeti de her düzeyde beraberinde getiriyor. Gelecekten umutsuz, özellikle bizimki gibi çatışmanın sık yaşandığı ülkelerde yarına nasıl çıkacağını bilmeyen insan ne üretebiliyor, ne ürettiğinin karşılığını alabiliyor, ne de kendisine ve ailesine iyi bir yaşam umudu sunabiliyor. Diğer yandan ise “insana yakışır” biçimde, hatta bolluk içinde yaşayan küçük bir kesimin de varlığına tanıklık ediyor.

Bugün 20 Şubat Dünya Sosyal Adalet Günü’nde Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) tarafından yayımlanan açıklamayı paylaşıyoruz: Barış arıyorsan adalet ek.

ILO Bildirisi:

Bu Dünya Sosyal Adalet Günü’nde büyük bir küresel belirsizlik içinde bulunmaktayız. Daha zengin toplumlarda eşitsizlikler artarken diğer yanda da yoksulluk ve çatışmalar çok sayıda insanın yaşamını yıkıma uğratmaya devam etmektedir.

Bir bolluk çağı vaat eden küreselleşme, herkese eşit fayda sağlamamıştır. Çelişki o ki, dünya artık birbiriyle çok daha bağlantılı hale gelmişken, insanlar arası kapatılması güç sosyal ve ekonomik farklar artmaktadır. Milyonlarca insan kendilerini geride bırakılmış, dışlanmış hissetmektedir. Günlük yaşamlarında sosyal adaletin eksikliğini hissetmektedir: gelecek güvencesi olmayan çocuklar, kötü çalışma koşullarına mahkum aileler ve genel bir terk edilmişlik hissi. Haksızlık duygusu pek çok alanda hakimiyet sürmektedir. Topluluklar, toplumlar ve ekonomiler için ise sonuçlar çok ağırdır.

İnsana yakışır işlerin azlığı ve daha iyi bir yaşam için duyulan beklentinin karşılanamayacağı korkusu, insanları endişeye sürükleyen ve belirsizliği besleyen güçlü bir etkendir. Gençlerin toplumda bir yeri olmasının da önünde engeldir. Bu durum, üç temel ihtiyacın karşılanamadığı çatışma, sürgün gibi hassas durumlarda daha da derindir: eve gitmek, çalışma onuruna sahip olmak ve çocukların güvende olması ve okula gidebilmesi.

Ortak sorunumuz, toplumların devamı ve başarısı için gereken insanca çalışma olanakları getirecek politika alternatifleri üretemiyor olmaktır. Çatışmadan uzak, iyileşmeye, toplumsal gelişmeyle yürüyen ekonomik büyümeye dönük çözümlere; emek standartları ile sarmalanmış kurumlar inşa edecek çözümlere ihtiyacımız vardır.

ILO’nun kurucu ilkesi, “Barış arıyorsan, adalet ek” ilkesinden kaynağını almaktadır. Bu söz, şimdi de yaklaşık yüz yıl önce yazılmış olduğu savaş sonrası koşullarda olduğu kadar geçerlidir.

ILO Bildirisi linki:

http://www.ilo.org/global/about-the-ilo/how-the-ilo-works/ilo-director-general/statements-and-speeches/WCMS_544833/lang--en/index.htm